Bende bilmiyorum!
Hepimizin hep merak ettiği o soru bu paralar nereye gidiyor.
Günlük harcamalarımız neredeyse ikiye katlandı hatta belki de üçe… Bunun bilincinde ve farkındayız ama birde planlama dışı ekstra olarak tabir ettiğimiz bir harcama kalemivar.
Hani şu, evdeki hesap çarşıya uymadı sözünün uymayan kısmı var ya… Hah işte tam da ondan bahsediyorum!
Peki, onlar neler?
Bugün hiç harcama yapmayacağım diye çıktığım manava,markete, çarşıya, en düşük iki yüz liradan aşağı bırakmadan gelmiyoruz.
Sanırım bizlerde doyumsuzluk var!
Bazen gerçekten ele avuca gelmeyen şeylere paramızı çarçur etmeye bayılıyoruz. Gereksiz şeylere ihtiyacımız varmış gibi davranıyoruz.
“Kenarda dursun nasılsa ucuza aldım bir gün lazım olur“diye aldığımız şeyin aslında bazen yılda bir bazen ise hiç bir zaman işimizi görmeyecek olduğunu o an idrak edemiyoruz belki de! Asıl ihtiyacımız olan şeye paramız olmadığında bu seferde param yok yetmiyor gibi bahanelerin arkasına sığınmakta buluyoruz kendimizi.
Tamam!
Yetmediği doğru da…
Yetecek parayı da ele avuca gelmeyen o her ne zımbırtıysa ona harcadık ya nihayetinde insanoğluyuz.
Bırakalım aç karnımızı gözümüzü doyuramadık ki...
İşte aslında tam olarak meselenin özü de bu zaten. Gözümüzün doymaması…
HA ŞU DA BİR GERÇEK
Her şey inanılmaz bir şekilde pahalı mı?
Efsane pahalı!
Ben bir siyasetçi değilim inanın ki hiçte anlamıyorum ama şöyle bir alışverişe çıktığım zaman marketten aldığım 3 parça şeye yüz lira vermek sinirlerimi zıplamaya yetip de artıyor.
Bu millet bunu nasıl alacak düşünen yok! Daha asgari ücret zammını almadan yılın ilk günü, bunu fırsata çevirmeye bayılan işletmelerimiz, neden bu kadar pahalı diye sorduğundaysa “Abla bundan beş lira kârım var” diye kazandığı kar marjını şirin göstermeye çalışıyor.
Ama akşam olunca fiyatlar nedense düşüyor. Özellikle de pazarlarda. Sabah elli kuruş inmemek için türlü bahaneler uyduran o satıcı akşama doğru bir anda melek oluveriyor adeta. Sanırsınız cennet tadilatta bizimkisi geçici olarak dünyada ikamette…
*Gel abla gel sana şu para
*Al abla tamam ben kazanmıyorum bile
*Akşam akşam son bunlar gel şu fiyat sana
Vesaire vs.
Bir büyüğüm benimle alakalı bir şey söyleyeceği zaman ilk olarak hep şu soruyu sorardı.
Duymak istediğini söyleyeyim.
Gerçeği mi?
Bunlar hepimizingerçekleri! Acı ama gerçek.
Bizler bazen gerçektenişimize gelmediği gibi bunu inkar etmekte basitleşiyor ama unutmamamız gereken tek şey var herkesi kandırabilirsin ama kendini, vicdanını asla…
