Bazı insanlar birbirine geç kalır.
Çoğu zaman davranışlarıyla, çoğu zaman çabasızlığıyla…
Bencil bir insanla yola devam edebilir misiniz?
Sadece ben.
Sadece benim söylediklerim.
Sadece benim kararlarım.
Karşında ki insanı yoran şey bencillik değil midir sizce de?
Sizlere Frida Kahlo'nun Diego Rivera'ya yazdığı iddia edilen veda mektubu örnek vermek istiyorum.
Okuduğum zaman ruhumda hissettiğim bir mektup.
Uzun yıllardır paylaşıla gelen metin şöyle:
“Senden niye vazgeçtim Diego!
Kötü günümde yanımda olmadığın zaman vazgeçtim.
Canın sıkıldığında benimle paylaşmadığını, kırılacak veya tedirgin olacak olsam bile düşüncelerini açıkça söylemediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Bana yalan söylediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Gözlerime baktığında kalbinle bakmadığını ve bana hala söylemediğin şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim.
Her sabah benimle uyanmak istemediğini, geleceğimizin hiçbir yere gitmediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Düşüncelerime ve değerlerime değer vermediğin için vazgeçtim.
Ağrılarımı dindirecek sıcak sevgiyi bana vermediğinde vazgeçtim.
Sadece kendi mutluluğunu ve geleceğini düşünerek beni hiçe saydığın için vazgeçtim.
Tablolarımda artık kendimi mutlu çizemediğim ve tek neden “sen” olduğun için vazgeçtim.
Bencil olduğun için vazgeçtim.
Bunlardan sadece bir tanesi senden vazgeçmem için yeterli değildi, çünkü sevgim yüceydi.
Ama hepsini düşündüğümde senin benden çoktan vazgeçtiğini anladım.
Bu yüzden ben de senden vazgeçtim.”
Vazgeçmek için insana bir sebep yetmez bazen.
Birikir içinde ki en derin duyguları...
GÜNÜN SÖZÜ:
“Yanında olduğum zaman değerimi bilmezsen, değerimi bildiğin an beni yanında bulamazsın.”
