Entegrasyon Sürecinde Değişen habercilik pratikleri sosyo-kültürel ekonomik ve siyasal alanda meydana gelen değişimler sonucu 20. yüzyılın son çeyreğinde baş gösteren küreselleşme, hayatımızın birçok pratiğinde değişimine neden oldu. Sevgili Odak okuyucuları yaklaşık bir aydır medyada simülasyon kuramınıJean Baudrillard üzerinden anlatmaya çalıştım. Bu hafta ise entegrasyon sürecinde değişen habercilik patiklerinden bahsedeceğim...
Gelişen dünya pratikleri sayesinde yaşamımıza dahil olan ve bir devrim niteliğinde hayatımızı değiştiren küreselleşme, iletişim teknolojilerini istediği şekilde evrimleştirdi.
Sizlerde hak verirsiniz ki bu durumdan iletişim politikaları ve habercilik pratikleri de bu değişimden nasibini aldı. Küreselleşme ise haber pratikleri ve teknolojiyi yenidünya düzeni karşısında değişmeye mecbur kılmıştır.
YENİ MEDYANIN DOGUŞU
Sosyal, ekonomik, kültürel ve siyasal alanda 20. yüzyılın son çeyreğinden itibaren etkisini gösteren küreselleşme, kaçınılmaz olarak iletişim teknolojilerinin evrimini, iletişim politikalarını ve bu yeni iletişim araçlarını kullanan gazetecilerin habercilik pratiklerini de etkilemiştir.
Küreselleşme, günlük yaşamda birçok şeyi değiştirdiği gibi iletişim teknolojilerinin geliştirilmesi ve iletişim politikalarını yenidünya düzeni karşısında değişime zorlamıştır.
Bu zorlama ve değişim süreci ise artık birçoğumuzun aşina olduğu yeni bir kavram kazandırmıştır.
İletişim dünyasına boyut atlatan bu kavramın neler getireceğini ve nelere sebep olacağını kimse hayal dahi edememiştir.
“Yeni Medya”
İletişim dünyasında başlayan bu süreç medya tanımının da yeniden yapılmasını zorunlu kıldı. Amacı ise tek yönlü iletişim sürecini tarihe gömmekti.
Geleneksel medya anlayışı nedeniyle iletişim teknolojilerinin tek bir merkezde toplandığı ve alıcı ile verici arasında vericiden alıcıya doğru tek yönlü bir ilişkinin hakim olduğu Web 1.0 dönemi tarih olurken yerini Web 2.0’a bıraktı.
Artık tek yönlü bir işletişim değil, bireysel tercihlerin ön plana çıktığı,alıcı ve vericinin tek bir bireyde bütünleşebildiği “yeni medya” yani Web2.0 çağı başladı.
Web 2.0 iletişim teknolojilerinin gelişmesini, değişmesini ve geleneksel medya yapılanmasını yeni medyaya doğru değiştirdiği gibi geleneksel gazetecilik pratiklerinde de bir takım yenilikler meydana getirmiştir. Tek yönlü iletişimden tartışmaya geçilmesi, amatörlüğün yükselmesi, herkesin dağıtımcı olması hatta dağıtımın küreselleşmesi, habercilikte mobilitenin önem kazanmasına neden oldu. Bu ise medyada kullanıcı türevli iletişim dönemini başlatarak kullanıcıları üretici konumuna eriştirdi. Bilinçli veya bilinçsiz üreticilerin akışa dahil ettiği enformasyonlar doğru veya yanlış ayrımı olmadan bilinçsizce tüketiciye sunuldu. Bu doğruluğu önemsenmeyen bilgiler zamanla yeni medya evreninde bir çöplüğe dönüşerek bilgi kirliliği kavramını doğurdu.
Yani bu değişim ve dönüşüm her zaman olduğu gibi medyanın yapıtaşı görevini gören gazeteciliğe etki ederek gazeteciliğin de farklı bir boyut kazanmasına sebep oldu. Bu boyut kırılması bir enformasyon mesleği olan gazeteciliği olumlu ve olumsuz birçok yönde etkiledi. Okurun enformasyona olan güveni de zedelendi. Bu bağlamda ise tüketicinin de yükü artarak daha seçici ve kaliteli içeriğe ulaşma amacı günden güne artarak nitelikli bireylerin eğitilmesi sürecini beraberinde getirdi.
