Çocuklarımızı hangi konuda eğittik neyi öğrettik ...
Bütün çocuklarımız okuyacak boynunda kıravat elinde çanta altında araba işine gidip gelecek hepsi ama hepsi okuyacak memur ya da amir olacak ...
Hangi çocuğun neye yeteneği var . Nerde başarısı olabilir. En önemlisi nerde mutlu olacak hep bunları atladık ...
Esnaf ve sanatkarlar çırak ,kalfa ve usta ararken, sokaklar lise ,önlisans ,lisans mezunu işsiz gençlerle dolu ...
Bir çok devletin arayıp bulamadığı işci gücüne sahibiz . Ama imkanlar içinde imkansızlıkları yaşıyoruz...
Meslek liseleri mesleğine hakim gençlerin içindeki cevherlerini keşfetme yerleri olacakken , okul da başarısızlık sırasında en geri çocukların yeri haline nasıl geldi ki....
Makine mühendisi, elektrik mühendisi, bilgisayar mühendisi , vs bir çok mucidimizin yetişmesi gereken eğitim yuvaları hor görülen gözden düşmüş çocuklarımızla ( geleceklerimizle ) dolu...
O nu da geçtik ...
Sevgili anne babalar bir çocuğun okuyacağı da okumayacağı da bellidir. Bu kuzucukların geleceklerine yön vermede destek olsak. Ner de başarılı olacaksa oraya geç olmadan yönlendirsek. Hem mutlu hem de başarılı olacakları gelecekleri olsa.
Hangi ara esnaflık yapan , ticaret yapan ,iş adamı olmayı hor görür hale geldik. Çocuklarımıza da bunu böyle lanseder hale geldik.
Etraf da hep duyduğum bir söz var beni duydukça o kadar üzuyor ki . Bu söz bence Çocuklarımızın içindeki heyecanı ve başarısını tamamen geriye çekiyor. Boşver yavrum ne yapacan biz gibi rezil olup yorulma oku masa başında maaşını kazan . Bunu söyleyen anne baba yaptığı işle kazandığı parayla çocuğunun altına arabasını,evini almış,düğününü yapmış, tüm eşyalarını tamamlamış hayat hazır onada maaşıyla yaşamak kaldı. Ama o kendi çocuğuna bu imkanları sunamazken çocuk illa okuyacak ya okumak adına bir okulu bitiriyor. İş yok varsa da asgari ücret tabi ki geçinemiyor. Beğenmediğimiz esnaf ,ticaret ehli ya da iş insanı olma ihtimali olan çocuklarımıza dahi fırsat vermedik . Ama işe yaramaz üniversitelerde hem vaktimizi hem de paramızı harcadık .
Bu durum öyle bir hal aldı ki belli bir dönem sonunda ne fırıncımız , ne tamircimiz ,ne kasabımız ne de çifcimiz kalacak sürekli tüketici bir nesil haline geleceğiz.
Eğitmek eğitim vermek öğretmek ...
Ne için yapılıyordu amacımız bu çocukları yeteneklerine göre hayata hazırlamak değil miydi? Hem mutlu hem de başarılı nesiller yetiştirmek değil miydi?
Şimdi bakıyoruz etrafımız hem başarısız hem de mutsuz bireylerle dolu....
Bir ülkeye çöpçü , usta, tamirci, boyacı, fırıncı, çiftçi,esnaf , öğretmen , mühendis, avukat , doktor vs her dalda insan gücü lazım biz de bu istihdama yetecek insan gücüne sahibiz....
Doğru yönlendirmeyle daha güzel sonuçlar alabiliriz. Hem ülkemiz kazanır hem de gençlerimiz ...
Lütfen Gençlerin yollarını AÇIN....