Türkiye’yi yasa boğan 6 Şubat Kahramanmaraş depremleri, binlerce hayatı ve sayısız hayali yarım bıraktı. Bu acı tablonun en derin izlerinden birini özel bir eğitim merkezinin sahibi ve öğretmeni Metin Acıpayam yaşadı. Kişisel gelişim uzmanı ve bir eğitim gönüllüsü olan Acıpayam, o felaket gecesinde 117 öğrencisinden 92’sini kaybetti. Üstelik bu genç fidanlardan 22’sinin kimliğini teşhis etmek gibi tarifsiz bir yük omuzlarına yüklendi.
Depremde yalnızca öğrencilerini değil, hayallerini ve yaşam amacını da kaybeden Acıpayam, büyük bir sarsıntı geçirdi ancak ayakta kalmayı seçti. Her yıl öğrencilerinden aldığı minik hediyeler ve gülen yüzlerle dolu bu özel gün, artık onun için bir hüzün gününe dönüştü. Acıpayam, "Geçen yılki 24 Kasım’da Kapıçam‘da öğrencilerimizin mezarları başında bulunduk. Bu yıl da yine 24 Kasım’da size çok teşekkür ederiz, buradayız. Acılarımız hiç bitmedi aslında, acılarımız hala diri, hala o acıları yaşıyoruz. Yaşamaya da devam edeceğiz diye düşünüyorum. 117 öğrencimizden 92’sini kaybettik. Ne yazık ki 5-15 yaş arasındaki çocuklarda, bu çocuklar içinden en acı olanı depremden bir hafta kadar önce ölüm şiirleri yazmak istediğini söyleyen bir öğrencimiz vardı ve bir de şiir yazmıştı. ’Sen belki de edebiyatımızın ikinci Cahit Sıtkı’sı olacaksın, ölüm şairi olacaksın’ demiştim. Tam bir hafta sonra mesajlarına baktığımda o çocuğumuz ölüm şiiri ile birlikte ölümü bizzat tattığını gördüm. Yine o gece bana tam deprem başladığında mesaj atan öğrencilerim vardı, onların mesajlarını sonra defaatle okudum. Bir tane öğrencimiz ’hocam iyi misiniz deprem oluyor’ diye ilk anda beni hatırlamış. Ali isimli bir öğrencimiz de futbolcu olmak istiyordu ve ne yazık ki o da kaderin garip bir cilvesidir ki bir bacağını kaybetti. Hayatta ama en büyük hayaline ulaşması böylelikle bitmiş oldu. Türlü türlü acılar türlü türlü dramlar var" dedi.